Jak byłam mała, to myślałam, że tekst z filmu Kogel-Mogel "Cielęcina? I to zadnia!" odnosi się do pory dnia i że oburzenie Pawła i Kasi wynika właśnie z faktu, że nie dość, że Pusia ma czelność jeść mięso to jeszcze robi to w ciągu dnia...

Jak byłam mała to odsłaniali pomnik ofiar Katynia. A ja się zastanawiałam jaka ofiarka jakiego Tynia?

Na kilku płytach chodnika obok mojego domu są odciski dłoni. Mama mi wytłumaczyła, że można zrobić takie odciski w cemencie kiedy jest mokry, więc kiedy padało, próbowałem zrobić odciski swoich rąk na płytach chodnikowych. Nie działało.

Myślałam, że jeśli sklep jest otwarty 24 godziny na dobę, to pracownikom nie wolno nigdy iść do domu i nigdy nie śpią.

Myślałem, że skoro Jezus urodził się w Boże Narodzenie i w Wielkanoc już był dorosły, to znaczy, że bardzo szybko dorósł.

Myślałam, że odgłos świerszczy, to dźwięk, który wydaje ciemność.

Nigdy nie sądziłam, że Kevin sam w domu, kiedy w łazience po nałożeniu płynu po goleniu krzyczy, to krzyczy dlatego, że go szczypie. Zawsze myślałam, że w tamtym momencie zrozumiał swoją beznadziejną sytuację.

Kiedy byłam mała, to myślałam, że listy przykłada się na poczcie do urządzeń służących do ich teleportacji, a następnie pojawiają się na właściwej poczcie, z której odbiera je listonosz i dostarcza pod właściwy adres.
Cały proces obiegu poczty wydawał się nieprawdopodobny, bo nieekonomiczny.

Jak leciała wejściówka Klanu śpiewałam "Życie, życie jest na welon".

Poprosiłam mamę żeby kupiła mi te słodycze tokwicze, bo nigdy ich nie jadłam. Usłyszałam to u Golców... "Gdy widzę słodycze to kwiczę".