...myslałam ze dwa dodać dwa to dwa, osiem dodać osiem to osiem itp.

Jak bylem mały, myślałem ze jest godzina 100.

Kiedyś wydawało mi się, że na liczbę 100 się mówi dziesięćdziesiąt...

Byłem pewny, że po 14 jest 20, tak też nauczyłem liczyć całą grupę w rzedszkolu.

Jak byłam mała, wiedziałam, że 100+100=200, więc myślałam, że 200+200=300, 300+300=400 itp.

Kiedyś umiałam liczyć tylko do 29. Myślałam, że po tym jest "dwadzieścia-dziesięć, dwadzieścia-jedenaście itd." Ale mama odkryła przede mną tajemniczą trzydziestkę i nie tylko!

100 było ogromnie wieeeeeeelką liczbą, do której trzeba było liczyć bardzo długo. Jak czekałam na koleżankę mówiłam: policzę do 100, jak do tego czasu nie wrócisz, to pójdę już do domu. Ona: Dobra... Wszystkim się wydawało, że to bardzo długo.

Kiedy byłam mała to nie mogłam pogodzić się z faktem iż moja młodsza siostra obchodzi urodziny wcześniej niż ja! Ona jest z kwietnia a ja z maja. "Jak to tak? Ona jest 5 lat młodsza i ma pierwsza urodziny?!" Na nic zdawały się tłumaczenia, że to nie o miesiąc chodzi.

Jak byłam mała, to myślałam, że zamiast 20 jest dziesiętnaście.

Kiedyś rodzice zmierzyli mnie i oznajmili, że mam już "metr dwadzieścia dziewięć", potem z dumą chwaliłam się całej klasie, że mam 29 metrów wzrostu...