Jak byłam mała to odsłaniali pomnik ofiar Katynia. A ja się zastanawiałam jaka ofiarka jakiego Tynia?

Jak byłam mała, to myślałam, że słowo "napastować" w odniesieniu do ludzi znaczy, że ktoś kogoś napastował pastą do podłogi.

Jako dzieciak mieszkałem w wielkim domu razem z dziadkami. Moja babcia jest krawcową i w domu był specjalny pokoik, w którym trzymała maszynę do szycia. Pewnego dnia stałem sobie w tym pokoiku i nie miałem co ze sobą zrobić, a moja siostra z kuchni krzyczała ''ale tu burdel!''. Myślałem wówczas, ze chodziło o ten babciny pokoik. Od tamtej pory sądziłem, że pokoik do szycia nazywa się burdel.

Jak byłam mała, to myślałam, że alfons to synonim dżentelmena. Byłam bardzo zdziwiona, kiedy kolega się na mnie obraził za nazwanie go tym słowem

...że "dążuan" to człowiek, który do czegoś dąży...

Jak byłam mała, to myślałam, że zakonnica to "książnica" (od księdza) i że mieszka w bibliotece (bo brzmi podobnie do książek, a książki, jak wiadomo, są w bibliotece).

Mój wujek miał Forda Sierrę i myślałam, że to nazwa od nazwiska panieńskiego cioci - Sierakowska.

A mój chłopak za to myślał, że nazwa pomadka wzięła się stąd, że dziewczynka dostaję szminkę po matce.

Nie mogłam pojąć wyrażenia 'zewnątrz' np. domu.

Nie wiedziałam o jaki 'zew nątrza' chodzi.

Jak byłam mała zastanwiałam się kto to jest ten ZNUT, gdy ktoś mówił , "kłamiesz jak ZNUT".

Myślałem, że pochwa to kieszeń, a tak mówią tylko ludzie bardzo kulturalni. Kiedyś chciałem się popisać kulturą i gdy babcia zapytała mnie "Gdzie masz te 2 złote, które ci dałam", odpowiedziałem "w pochwie".