To był chyba jeden z pierwszych Zwierzyńców, który obejrzałem. Była tam mowa o gadach. Z jakichś powodów, których od dawna nie pamiętam, skojarzyło mi się, że gady to zwierzęta, które gadają (stąd ich nazwa). Długo w to wierzyłem... Mama mnie wyprowadziła z błędu, gdy się po jakimś czasie z nią podzieliłem moim wnioskiem, ale do dziś czasem się łapię, że słowo 'gadać' mi się potrafi wiązać ze słowem 'gad'.

Właśnie program wspomnieniowy na 50-lecie Kabaretu Starszych Panów w PR3 mi przypomniał, że bardzo dawno temu po pierwszym w moim życiu wysłuchaniu piosenki „Na ryby” (gdzie Starsi Panowie wybierają się raz na ryby, potem na grzyby, a potem planują, że „na lwy by” pojechali), byłem przekonany, że te «lwyby» to też coś, co się łapie czy zbiera.

Jak byłem mały, to byłem święcie przekonany, że telewizor czarno-biały jest bardziej skomplikowany od kolorowego - bo przecież robi nie tylko to, co kolorowy, ale jeszcze musi dodatkowo usuwać kolor z obrazu.

Przez jakiś czas myślałem, że gama leci tak: Do - Re - Mi - Fasola - Si - Do. Fascynowało mnie to. A później zostałem realizatorem dźwięku...

Pamiętam jak kiedyś byłam w kinie, byłam wtedy mała i miałam około 5 lat. Cały film siedziałam na sztywno (film trwał około 2 godzin, jak nie więcej...), ponieważ bałam się, że gdy oprę się o to krzesełko rozkładane w kinie, to ono się zamknie. Tzn. że to krzesełko się złoży, a ja będę w środku i wszyscy się będą śmiali. Potem strasznie bolały mnie plecy...

Jak byłem mały, myślałem, że dorośli są mądrzy.

Kiedy mój starszy brat był mały i jak mówił alfabet, to nie wiem dlaczego, ale cała rodzina się z tego śmiała. To może dlatego, że mówił go tak:

"a b c d e f g h idiotka l ł m n o p r s t u w x y z"?

Jak ja byłem mały, to na dwójce od rana do popołudnia leciały obrady sejmu.

Mama wytłumaczyła mi, że to takie posiedzenie baranów.

Później przez pare dni siedziałem, oglądałem i szukałem baranów.

Pytałem się mamy kiedy się te barany pokażą, a ona tylko się śmiała.

No cóż, ja prawie dorosłem a barany zostały.

A teraz doszły jeszcze kaczki.

Jak byłam mała, myślałam, że świat był kiedyś czarno-biały. Dopiero gdy miałam 9 lat dowiedziałam się, że to były tylko filmy.

Podczas śpiewania gamy byłam przekonana, że jest tam: 'do, re, mi, fasola, si do'. Fasola w muzyce jakoś mnie ani trochę nie dziwiła, nie wiedzieć czemu...