Jak byłem mały, to myślałem, że Janis Joplin jest czarna.

Byłam pewna, że Cher to mężczyzna przebrany za kobietę i nie wierzyłam w zaprzeczenia dorosłych. Przecież widziałam na własne oczy...

Kiedyś, jak słuchałam piosenkę Bajmu "Biała armia", refren rozumiałam tak: "jesteś SEREM, białym żołnierzem...", a tłumaczyłam sobie to w ten sposób, że przecież twaróg to biały ser, a więc wszystko się zgadza... Tylko nie mogłam zrozumieć czemu twaróg nosi spodnie i musi walczyć...

Jak byłem mały... była taka piosenka "ich jęęzyyk laataa, laataa jak łopaataa.." śpiewali to tak dziwnie, że przez dłuższy czas męczyłem tatę kto to jest 'języklata'.

Jak byłam mała i słuchałam piosenki Ewy Bem "Jesteś lekiem...", to myślałam, że śpiewają "Jesteś mlekiem na całe zło".

Jak byłam mała, to myślałam, że za każdym razem gdy w teledysku pojawia się inna scenka, choćby sekundowa, to wykonawca przebiera się, żeby ten kawałek zaśpiewać. I tak w kółko.

Dziwiło mnie skąd oni maja tyle sił na to...

Myślałam, że gdy słucham piosenki w radiu lub z kasety, to gdzieś tam w studiu siedzi wykonawca i śpiewa tą piosenkę specjalnie dla mnie na żywo. Dziwiłam się, że potrafią jeden utwór zaśpiewać dokładnie tak samo za każdym razem, nieważne ile razy go słuchałam, ale uważałam to za część talentu wykonawcy.

Razem z siostrą myślałyśmy, że tekst Maryli Rodowicz brzmi:

"Trzęsie, trzęsie mi się trzęsie, trzęsie się zadek na rzęsie."

Zamiast "łza". Siostra nadal tak myśli...

Jak byłam mała, to myślałam, że w kasecie magnetofonowej siedzą takie małe ludziki i za każdym razem śpiewają tekst od początku... i puszczałam kasety dziesiątki razy, żeby sprawdzić, czy kiedyś się zmęczą.

Jak słyszałam "Czerwone maki na Monte Cassino, zamiast rosy piły polską krew, po tych makach szedł żołnierz i ginął...", to myślałam, że na Monte Cassino rosną kwiaty-wampiry.