Kiedy byłam mała, myślałam, że pod moim łóżkiem mieszka wielka ośmiornica, która czyha aż wstanę w nocy, żeby chwycić moje kostki w swoje macki :)

Jak byłem mały, to po obejrzeniu filmu ET myślałem, że naprawdę istnieje. Uczyłem go pisać i czytać

przylepiając kartki ze słowami i rysunkami obok. :-) Dawne czasy ehhh...

Jak byłem mały, to myślałem, że po godzinie 00:00 wszystkie duchy się budzą i straszą tych co są poza domem.

Jak byłem mały, to myślałem, że za firaną w moim pokoju mieszka Baba Jaga, która chce mnie w nocy porwać. Bałem się sam spać.

...w nocy wampir wyssie mi krew. Zawsze chowałem się cały pod kołdrę.

Jak byłem mały, myślałem, że jak przejdzie po tobie pająk, to zostawia na skórze takie czarne kropki - blizny - przez co strasznie bałem się pająków... :)

Kiedy byłam mała, myślałam, że krasnoludki zastawiają pułapki na ludzi. Gdy się idzie ścieżką i potrąci nogą jakąś trawkę, która wchodzi na naszą drogę, to krasnoludki od razu o tym wiedzą i zaraz wyskoczą zza jakiegoś drzewka z dzidami :p Chodziłam wtedy bardzo uważnie, żeby nie wywołać krasnoludków.

Jak byłam mała, to myślałam, że w nocy na balkonie stoi sarna.

Jak byłam mała, to myślałam, że w radiu Eltra, które stało w kuchni na lodówce, mieszkają małe ludziki, które prowadzą audycję przy małej prostokątnej ławie siedząc w malutkich fotelach.

Kiedy byłam mała, nie potrafiłam zasnąć jeśli nie zawinęłam się w kołdrę jak w kokon, bo wydawało mi się, że w nocy pod łóżkiem mieszkają szczuropodobne stwory, które mnie pogryzą... Do dziś nie zasnę ze stopami odkrytymi... czasem wystawiam ręce, ale wolę kołderkowy kokonik, wtedy czuję się bezpiecznie.