Jak byłam mała, wierzyłam, że dzieci normalne przynoszą bociany, bo rodzice o to proszą te bociany i z nimi rozmawiają. Natomiast dzieci adoptowane to były dzieci znalezione w kapuście...

Jak byłem mały, bardzo zastanawiała mnie jedna rzecz, mianowicie: gdy jest lato i do termosu wleje się coś zimnego, to nawet po paru godzinach w upale wlewamy do szklanki zimny napój, znowu gdy jest zima i wlewamy do termosu gorąca herbatę, to gdy wylejemy ją z niego, zawsze będzie ciepła. Dziwiło mnie skąd termos wie kiedy jest lato, a kiedy zima.

Jak byłam mała, to myślałam, że aby mieć dziecko, to trzeba chodzić koło szpitala i myśleć: "Chcę mieć dziecko, chcę mieć dziecko".

Jak byłam mała, byłam przekonana, że niebo to wielka niebieska płachta, z której zwisają przyczepione na nitce słońce i chmury.

Jak byłem mały, to strasznie bałem się stonek ziemniaczanych i jak jedna usiadła mi na nodze, to darłem się i płakałem. Uratowała mnie babcia.

Jak byłam mała, myślałam że ludzie po śmierci zamieniają się w psy...

Jak biegałam, to myślałam, że robię wiatr. Przy tym oczywiście musiałam drzeć się: "Wietrze, wiej!!!". I oczywiście robiłam to latem na zatłoczonej ulicy, żeby ludziom chłodniej było...

Jak byłam mała, to myślałam, że jak się zasadzi drewniany patyczek po lodach, to wyrośnie drzewko... Efektem było zdziwienie babci, która na działce odkrywała masę patyczków powtykanych w grządki.

Moja mama opowiadała, że do dziś pamięta dzień, w którym stwierdziła, że skoro pszczoły robią miód, to muchy robią dżem.

Kiedy byłam w pierwszej albo drugiej klasie pani zapytała nas czy wiemy dlaczego woda w morzu jest słona. Natychmiast podniosłam rękę i z dumą oznajmiłam, że to dlatego, że w tej wodzie są różne żyjątka i to przez nie. Tezę tą poparłam faktem, że moja mam bada owe żyjątka (jest biologiem morskim).