Jak byłem mały (bardzo mały), to byłem przekonany że smolinosy (takie lilie pomarańczowe jakby ktoś nie wiedział) z ogródka mojej babci chcą mnie zjeść. W ogóle miały takie upiorne cętki i się te płatki tak odchylały w tył i tak strasznie sterczały te pręciki. Brrr.

Jak byłam mała, dziadek próbował mi wytłumaczyć co to znaczy kosmiczna próżnia. Dziadek mówił, że tam nie ma powietrza. Wyobrażałam więc sobie, że ludzie poruszają się w płynnej rudzie żelaza.

Jako dziewczynka myślałam, że jak człowiek umrze, to od razu zamieni się w kościotrupa...

Jak byłam mała, byłam pewna, że chmury tworzą się ze spalin samolotów, a deszcz spada, jak jest tam za dużo zanieczyszczeń.

Jak byłem mały, to myślałem, że chłopcy w pewnym wieku szybciej dorastają i szybciej przybywa im lat. Wtedy bardzo chciałem być starszy od mojej siostry (starszej ode mnie o rok - do dnia dzisiejszego...)

Jak byłam mała, to myślałam, że jak człowiek się opala, to razem ze skórą opalają sie kości i krew.

Na "wulkan" mówiłem "bulkan", bo myślałem, że to wyraz dźwiękonaśladowczy od bulgoczacej lawy.

Jak byłam mała, to byłam pewna, że za każdym razem kiedy łapała mnie kolka po skokach na skakance lub grze w gumę, przyczyną był kasztan w zielonej skorupce z kolcami, który przy podrygach przesuwał się z wnętrza pod skórę.

Jak byłam mała, to myślałam, że panowie zwijają siusiaki w rulonik i dopiero wkładają w majtki, bo są one baaardzo długie (siusiaki, nie majtki). Jakie było moje zaskoczenie, kiedy zobaczyłam, że siusiaka się tak nie zwija, a nawet jest to raczej niemożliwe.

Kiedy podawano w prognozie pogody, że "będzie wiał wiatr porywisty" - byłem przekonany, że będzie on na tyle silny, że porywani będą ludzie.