Jak byłam mała, to myślałam że ministranci to są dzieci księdza.

Kiedy byłam mała, myślałam, że każdy kraj ma swojego papieża. Wydawało mi się niemożliwe, żeby Polak był papieżem dla całego świata.

Jak byłem mały... to podczas pieśni zastaniawiałem się gdzie jest czoło tylnie, a to dlatego, że wszyscy śpiewali: "Uderzymy przednim czołem".

Jak byłem mały i na nagrobkach na cmentarzu widziałem skrót Ś.P. (świętej pamięci), to dla mnie oznaczało to, że zmarły w tym grobie "śpi". Strasznie cicho chodziłem, żeby nikogo nie obudzić.

Zawsze lubiłem chodzić do kościoła. Nie dla wiary - podobały mi się wnętrza. No, ale jak już byłem na mszy, to chciałem jakiejś duchowej korzyści. Więc przysłuchiwałem się, co mówi duchowny. Jednego razu nie dosłyszałem i walnąłem na cały głos: "KSIĄDZ, CO MÓWISZ???" Miałem 5 lat.

Jak byłam mała, to zawsze jak w kościele śpiewali "wybaw nas Panie", to słyszałam "wybaw na spanie" i zastanawiałam się o co im chodzi z tym spaniem. Myślałam, że to ma związek z tym, że kazanie było nudne.

Do pierwszej komunii zawsze myślałem, słyszałem i mówiłem "Przeto błagam Najświętszą Maryję, zawsze CIĘ WIDZĘ, wszystkich Aniołów i Świętych...", gdyż nikt mi nie wytłumaczył co to jest dziewica.

Jak byłem mały, za każdym razem jak widziałem na ścianie wiszący obraz (w pokoju, w kościele, u rodziny, w klasie na religii) myślałem, że ta postać w białym ubraniu na niebieskim tle, to fotka samego Boga. Dopiero później ktoś mi powiedział, że Papież to nie Bóg.

Miałam 8 lat i myślałam, że jeśli będę sie bardzo gorliwie modlić do Matki Boskiej, to ona przemieni mnie w geparda. Całą mszę modliłam się tak żarliwie i oczekiwałam owej nocy kiedy na zawsze stanę sie gepardem. Myślicie, że poskutkowało?

Jak ja byłam mała, to myślałam, że papież MUSI być Polakiem i nie rozumiałam dlaczego wszyscy robią z tego wielkie halo...