Jako mieszkaniec Katowic zawsze zastanawiałem się, dlaczego nasza religia nazywa się Katowicyzm, a wyznają ją ludzie na całym świecie. Czy to taki prestiż, mieszkać u nas?

Słowa na końcu modlitwy "Teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen" znaczyły dla mnie to, że jeśli je wypowiem, to na pewno będę żyła jeszcze przez godzinę.

Myślałem, że każdy chłopiec po przystąpieniu do pierwszej komunii musi zostać ministrantem.

Jak byłam mała, to myślałam, że jak pod koniec mszy ksiądz mówi "Idźcie w pokoju Chrystusa", a my odpowiadamy "Bogu niech będą dzięki", to dziękujemy panu Bogu za to, że możemy już wyjść z kościoła.

Jak byłam mała, to myślałam, że opłatek jest cytrynowy.

Jak miałem chyba 4 czy 5 lat, to myślałem, że diabeł ma jabłko zamiast głowy.

Myślałem również, że (byłem w jakimś sklepie w Katowicach, gdzie były ruchome schody)

w każdej chwili te schody mogą wybuchnąć i się otworzy przejście do piekła.

A przedtem myślałem (miałem wtedy 3 lata), że piekło znajduje się w środku ziemi.

Jak byłam mała, to myślałam, że po pierwszej komunii świętej człowiek jest już dorosły, bo dostaje rower.

Jak byłam mała, myślałam, że Jezus jest Polakiem.

Odmawiając "Zdrowaś Mario" mówiłam "i módl sie za nami GRZECZNYMI".

Myślałam, że ludzie idący do spowiedzi dostają od księdza pieniądze.