Jak byłem mały, to myślałem, że jak połknę gumę do żucia, to umrę. Kiedyś niechcący połknąłem i miałem ogromny dylemat czy o tym komuś powiedzieć - w końcu powinienem przecież niedługo umrzeć. Nie podzieliłem się jednak tym z nikim i jak nic mi się nie stało (czekałem kilka dni, żeby się upewnić), to zrozumiałem, że chyba to jednak lekko naciągana teoria z tym umieraniem była...

Jak byłem mały, myślałem że z tego co zjadamy w naszym brzuchu krasnoludki ukladają wielki piętrowy tort. Warstwa cukierków, warstwa zupy, warstwa ziemniaków...

Jak byłem mały panicznie bałem sie Muki z muminków. Po odcinku z muką nigdy nie mogłem zasnąć i miałem okropne koszmary w nocy.

Jak byłam mała, byłam pewna że misie i lalki ożywają, kiedy są same. Robiłam im lekcje, żeby nie były głupie. Mówiłam jak dojść do domu gdyby się zgubiły i przerabiałam z nimi materiał szkolny. Świetny sposób na naukę.

Jak byłam mała, to myślałam, że jak mam jakieś ubranko, które jest za duże na moją lalkę, to po jakimś czasie zrobi się dobre. Tylko nie wiem, czy myślałam, że lalki rosną czy ubranka maleją.

Myślałem, że w szafie siedzi Pinokio, który wygląda jak szczur z Żółwi Ninja.

Jak byłem mały, to myślałem, że połknięta guma wychodzi nosem, bo mi tak mama powiedziała...

Jak byłem mały, myślałem ze każda miejscowość ma oddzielną stolicę.

Jak byłem mały to myślałem, że Święty Mikołaj naprawdę istnieje. Po latach żałuję, że ktoś uświadomił mi jaka jest prawda.

Znowu chcę wierzyć w Mikołaja , Mikołaju wróć !!

Jak byłem mały, to myślałem, że kamyki, które uderzają od dołu w samochodzie podczas jazdy po żwirze, są tak naprawdę rzucane przez krasnoludki. Zawsze próbowałem je dostrzec, ale niestety za każdym razem bez skutku. Co oczywiście nigdy nie umniejszało mojej wiary w to zjawisko.