Myślałem, że to czego "uczą" na religii to prawda :(

Jak byłem mały, myślałem, że w modlitwie Ojcze Nasz mówi się "... módl się za nami grzecznymi...".

A ja myślałam, że zamiast mózgu w głowie siedzą małe krasnoludki a myślimy dzięki temu, że podkładają nam one kartki ze słowami. I zawsze zastanawiało mnie, jak to jest, że udaje im się tak szybko te kartki podkładać:)

...dzieci biorą się ot tak sobie i byłam zszokowana w pierwszej klasie podstawówki, kiedy na religii, na lekcji o miłości rodziców do dzieci katechetka powiedziała, że rodzice mają tyle dzieci ile sobie zazwyczaj zaplanują... czyli cuda jakieś, podświadomość? ;)

Jak byłam mała to myślałam ,że wiatr powodują ruszające się drzewa. Dopiero po jakimś czasie dowiedziałam się, że jest odwrotnie:D

Jak byłam mała, to myślałam, że mówi się zamiast "tapczan" - "tafczan". Wierzyłam tak dość długo, aż do pewnego wieczora, kiedy to grałam z bratem w "Koło fortuny" na komputerze i akurat ja wymyśliłam hasło [tafczan], a on miał zgadywać. Kiedy już były wszystkie literki oprócz "f", a "p" nie działało, to nie wiedział, co jest grane i uświadomił mnie, że mówi się "tapczan". Pobiegłam szybko do mamy spytać i sprawdzić, czy brat przypadkiem nie żartuje, żeby wygrać rundę.

Jak byłem mały, to myślałem, że mapy, które nie są niebiesko/zielono/żółto/czerwone to mapy innych planet.

A ja jak byłem mały, zakochałem się w lalce barbie mojej siostry.

Myślałem, że w kościele na środku leży Jezus w trumnie (nigdy nie poszedłem sprawdzić) i dlatego tak te wszystkie kobiety zawodzą... Nie chciałem przez to tam wchodzić, było tam strasznie ponuro i smutno.

Jak byłem mały, myślałem, że organista siedzi na dachu. W końcu ktoś mnie zaporowadził na chór i go zobaczylem. (Ale z niego pijoczyna, teraz już go wyrzucili).