Jak byłam mała, to myślałam, że jeśli nabiję sobie guza, to nóż będzie potrzebny do odcięcia go, a nie jako coś zimnego do przyłożenia.

Jak byłam mała, myślałam, że w toalecie żyją aligatory i jak za głęboko wpadnę tyłkiem do kibla, to mi go odgryzą ...

Zimą, na święta, kiedy stała choinka, zawsze myślałam, że w bombkach mieszkają małe ludki... Zawsze z nimi rozmawiałam . Wydawało mi się, że to jest wielkie miasto, gdzie jest wszystko to, czego brakuje tutaj. No i chciałam tam się znaleźć.

...myślalam, że kobiecie, aby mogła karmić piersią trzeba przedziurawiać sutki. Tak jak to moja mama robiła ze smoczkiem od butelki z mlekiem dla brata.

Myślałam, że świat z młodości moich rodziców i innych członków rodziny był czarno-biały. (wywnioskowałam to po czarno-białych zdjęciach)

Jak zmawiałam wieczorem paciorek, to modliłam się, żeby ludzie nie chorowali na raka i jak będzie tak już na przyszłośc, to na skorpiona też nie.

Jak byłam mała, myślałam, że komórka na kartę dziła w ten sposób, że wkłada się kartę taką jak do budki telefonicznej i nie wiedziałam jak ona się tam mieści.

Jak byłam mała, to rodzice nastraszyli mnie, ze za kanapą czai się wielki pająk. I jak spałam w nocy, to bałam się nogi wyprostować, bo wierzyłam w to, że wskoczy na mnie zza tej kanapy. A jako dziecko z arachnofobią ogromną, to czasami łapię się na tym do dziś, że czuję się niekomfortowo mając wyprostowane nogi w łóżku.

Jak byłem mały, to myślałem, że gdy wyciągne korek z wanny będąc w niej, to mnie wciągnie.

Kiedy byłam mała sądziłam że tylko ja potrafie sobie "mówić" w głowie tak, że inni tego nie słyszą

[czyli po prostu myśleć!] i byłam bardzo zdziwiona, gdy okazało się, że nie jestem jedyna.