Jak byłam mała, zastanawiałam sie jak to jest możliwe, że jeden aktor gra w dwóch filmach naraz puszczanych w telewizji i doszłam do wniosku, że mają dwa plany zdjęciowe, a aktor przebiera się w czasie reklam i szybko biega z jednego planu na drugi, tylko... jak filmy leciały w tym samym czasie to miałam już kłopot.

Jak byłam mała, to myślałam, że przy napisach końcowych filmu lektor czyta "udział w ziemi", a nie "udział wzięli". I myślałam, że przy kręceniu filmu muszą być pod ziemią ludzie odpowiedzialni za kable od kamer.

Jak byłam mała, to mama powiedziała mi, że jak się zetrze ekran telewizora mokrą szmatką, to zmyją się kolory.

Jak byłam mała, myślałam, że reklamy są po to, by, np. zrobić sobie herbatkę lub "załatwić potrzebę". Dopiero później przekonałam się dlaczego one są i dlaczego jest ich tak dużo...

Jak byłam mała i oglądałam telewizję, to myślałam, że mogę tam wejśc lub aktorzy mogą wyjśc z telewizora.

Jak byłem mały i oglądałem filmy w telewizji, lektor na końcu filmu czytał listę aktorów i kończył słowami "i inni". Długo w każdym filmie szukałem aktorki, która nazywa się Inni.

Jak byłam mała i jak oglądałam film, w którym zabili jakiegoś aktora i ten sam aktor grał w innym filmie, to mówiłam zawsze do mamy tak: "Mamo, przecież tego pana przed chwilą zabili, a teraz znowu jest".

Zawsze myślałam, że gdy lektor mówił na koniec filmu "wersja polska", to myślałam, że mówi "wersjapolska" i że to jest jakieś pożegnanie.

Kiedyś gdzieś usłyszałam o filmie "Z archiwum X" i zastanawiałam się, co to takiego te "zarchiwum"...

Jak byłem mały, to byłem święcie przekonany, że telewizor czarno-biały jest bardziej skomplikowany od kolorowego - bo przecież robi nie tylko to, co kolorowy, ale jeszcze musi dodatkowo usuwać kolor z obrazu.