Jak byłem mały, lubiłem, jak woda z wanny po kąpieli ścieka do kanału. Po kąpieli na wczasach w plastikowej wanience pytałem mamę czy zabrała kanał, bo nie mogłem sobie wyobrazić dokądinąd ta woda się wyleje.

Jak byłam mała, to myślałam, że dzieci spędzają kolonie na Antarktydzie, tak jak kolonie pingwinów. Do tego byłam przekonana, że pływają grupami na krach lodowych i są poubierane w komunijne stroje.

Zawsze jak w dzień chodziłam spać, po przebudzeniu bardzo się dziwiłam dlaczego np. nie mam misia z którym zasypiałam albo dlugopisu - byłam pewna, że to czary! Do momentu obudzenia się kiedy mama mnie okrywała kocem i wyciągała wszystko z moich rączek.

Jak byłam mała, mama mi powiedziała, że jak się światełko zaświeci w bojlerze, to znaczy, że byłam niegrzeczna. Cały czas się strasznie starałam i tylko gapiłam czy czasem się nie zaświeci, a ono było popsute.

Jak byłam mała, zawsze kiedy dostawałam nowe buty, sprawdzałam jak szybko biegają.

Jak byłem mały, to myślałem, że każdy człowiek na świecie ma identyczną twarz, jedynie różnią nas włosy. Nie pamiętam kiedy teoria została obalona. Możliwe, że kiedy zobaczyłem dwóch łysych...

Myślałem, że dziecka nie można myć przed chrzestem, bo jeszcze "zmyją" tą czarną plamę i co? Chrzest niepotrzebny...

Jak byłam mała, przez przypadek nałykałam się sproszkowanej kredy. Koledzy z podwórka powiedzieli, że to beton i że jeżeli napiję się czegoś, to on skamienieje mi w gardle i się uduszę. Postanowiłam nic nie pić do końca życia. Oczywiście za godzinę już o tym zapomniałam i tylko parę dni później przypomniałam sobie to zdarzenie i zdziwiłam się, że żyję.

Jak byłam mała, dziadek powiedział mi, że Murzyni są czarni, bo się nie myją. Pewnego dnia szłam z mamą główną ulicą miasta w godzinach szczytu i jak pewnie się domyślacie, spotkałyśmy Murzyna. Zaczęłam krzyczeć na całą ulicę: "Mamo, patrz, patrz, Murzyn!!! Oni się nie myją!!!" Mama wraz ze mną pobiła wówczas rekord zmywania się na czas.

Jak byłam mała (miałam może 4 lata), myślałam, że jak leci samolot i zostawia tą 'smugę' na niebie, to że niebo pęka i zaraz zawali nam się na głowy. Bardzo się tego bałam i zawsze rodzice mieli dużo kłopotu, żeby mnie uspokoić.