Jak byłem mały, myślałem, że księżyc to po prostu słońce, które poszło do łóżeczka i przykryło się kołderką, tak do połowy. Szczególnie wtedy, gdy księżyca było widać pół lub jeszcze mniej.

Z niewiadomych powodów nie wnikałem dlaczego czasem księżyc też jest okrągły lub wcale go nie ma.

Jak byłem mały, to myślałem, że jak się wyssie całe powietrze z pomieszczenia, to przedmioty zaczną się unosić. Nie rozumiałem natomiast dlaczego astronauci na stacjach kosmicznych się nie dusili.

Jak byłem mały, jadąc z rodzicami Ikarusem, myślałem, że te takie małe, okrągłe wywietrzniki koło siedzeń to specjalne mikrofony, przez które można było zamówić sobie u kierowcy coś do picia albo poprosić, żeby się zatrzymał. A że nie były zamontowane koło każdego siedzenia, to bardzo się cieszyłem, kiedy udało mi się takie miejsce z mikrofonem zdobyć...

Myślałam, że Franek to Franisław...

Jak byłam mała, to myślałam, że za niespożycie opłatka grozi ucięcie głowy przez ministranta.

Jak byłam mała, to mój tato powiedział mi, że co 5 człowiek na Ziemi jest Chinńzykiem. Któregoś dnia, podczas obiadu rodzinnego, wszystko sobie obliczyłam i wyszło na to, że mój dziadek jest Chińczykiem...

...dzieci rodzą się z pocałunków. I bardzo się bałem dotknąć ustami chociażby jednej koleżanki. Miałem wówczas 5 lat.

Jak byłem mały, to myślałem, że jest licznik, który pokazuje ile osób w danej chwili ogląda daną stację telewizyjną (z dokładnością do jednej sekundy i jednej osoby) i każda stacja dostaje pieniądze za każdą osobę, która ją ogląda. W sumie znam ludzi, którzy wciąż tak myślą.

Kiedy byłem mały, kombinowalem jak by tu się nauczyć angielskiego, ale tak sprytniej niz inni... Więc odnajdywałem prawidłowości między np. słowami 'cat' i 'kot', uznając, że 'c' zawsze oznacza polskie 'k', 'a' = 'o', a 't' jest stałe. Więc uznałem, że moje imię po angielsku musi być "COmil".

Jak byłem mały, myślałem, że liczbę 102 zapisuję się 1002. Logiczne nie? 100 i 2.