Jak byłam mała, to myślałam, że penis to około 1-metrowy wąż zwijany w rurkę i zawsze jak mój tata albo dziadek się o coś potknęli, to sobie myślałam: "pewnie zapomniał zwinąć siusiaka!"

Jak byłam mała, to myślałam, że w ciążę zachodzi się od połączenia śliny kobiety i mężczyzny, np. poprzez wspólne lizanie loda.

Odpowiedzialną za to myślenie jest telenowela - w jednym z odcinków główna bohaterka i jej wybranek lizali jednego loda i wkrótce po tym wyszło na jaw, że ona jest w ciąży.

Moja teoria na temat tego skąd się biorą dzieci opierała się na tym, że byłam świadoma, że mamusia nosi dziecko w brzuszku, a później wychodzi na świat przez... (jeśli tego nie wiecie, to poczytajcie sobie na wiki). Zagadką pozostawało dla mnie jak dziecko pojawia się w brzuszku. Sądziłam więc, że kiedy kobieta chce mieć dziecko, to dostaje od lekarza tabletkę-nasionko, po zjedzeniu której rośnie dzidziuś.

Kiedyś myślałam, że penis służy tylko do siusiania, a jądra do... no... załatwiania tej drugiej rzeczy.

Jak byłem mały, zastanawiałem się co w słowach "wziął chleb, dzięki Tobie składając" dzięki mnie złożył.

Będąc w zerówce moja siostra myślała, że na liście alfabetycznej osoby ułożone są wg tego, kogo pani najbardziej lubi. Martwiła się, że jest tak daleko (nazwisko na T). Jej teoria legła w gruzach, kiedy w podstawówce najgorszy łobuz w klasie miał pierwszy numer w dzienniku.

Ledwie nauczywszy się czytać, odcyfrowałam z niemałym trudem napis na butelce szamponu: "Head and Shoulders" i byłam wielce oburzona, że w reklamach nie umieją czytać i wymawiają to niepoprawnie.

Myślałam, że prezerwatywy są przepuszczalne, tzn. że na czubku mają dziurkę czy coś w rodzaju sitka. Tłumaczyłam to sobie tak, że nie zatrzymują spermy, tylko zabijają plemniki (w końcu są kondomy ze środkiem plemnikobójczym).

Moja ciotka będąc dzieckiem należała do chóru szkolnego. Nauczyciel dyktował tekst piosenki: "Hej, żeglujże żeglarzu..." Moja ciocia: "Że co?" "No, hej żeglujże..." Ciocia napisała: "Hejże glujże".

Jak byłem mały, to słyszałem ciągle, że coś jest na Placuleńskiego. Długo myślałem, że chodzi o człowieka o nazwisku Placuleński. O tym, że plac Leńskiego to dawna, komunistyczna nazwa placu Hallera (Warszawa, Praga Północ), dowiedziałem się później.