Jak byłam mała, myślałam, że w łóżku są jakieś potwory i bałam się wyprostować nogi, bo myślałam, że mi odgryzą nogi. Więc zawsze spałam z podkulonymi nogami. Powiem szczerze, że do dziś z przyzwyczajenia śpię z podkulonymi nogami.

Jak byłam mała, myślałam, że jestem chłopakiem.

Jak byłam mała i patrzyłam na ilustracje Ziemi, myślałam, że jest pokazana tylko jedna jej strona, a że druga jest nieodkryta. Dopiero w szkole podstawowej dowiedziałam się, że jest to obraz całej Ziemi.

Jak byłem mały, to myślałem, że kiedy się będę topił, to wypiję całą wodę z jeziora i się uratuję.

Jak byłam mała, wiedziałam, że 100+100=200, więc myślałam, że 200+200=300, 300+300=400 itp.

Jako maluch, zawsze zmawiałam "Ojcze Nasz" w taki oto sposób: "...Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj... i zostaw nam na jutro...". Nie mogłam zrozumieć dlaczego podczas wieczornej modlitwy rodzice wybuchali śmiechem.

Myślałem ,że moje spodnie same się piorą.

Jak byłam mała, to mój dziadek dorabiał sobie chałupniczo do renty jako cholewkarz i miał szefa, na którego wszyscy u mnie w domu mówili "Pan Skobyłki". Przez całe swoje dzieciństwo myślałam, że to nazwisko tego pana. Po jakimś czasie okazało się, że ten pan był z miejscowości Kobyłka, stąd "Pan z Kobyłki". Jak naprawdę miał na nazwisko - nie wiem do tej pory.

Kiedyś wierzyłam, że każdy człowiek ma ograniczoną liczbę słów do powiedzenia. A jak już je 'zużyje', to potem nie może już mówić. I stąd się biorą mimy.

Jak byłam mała, myślałam, że Bush to prezydent świata. W końcu tak często było o nim mówiono w tv...