Jak byłam mała, to myślałam, że tylko ludzie, którzy leżą na ziemi na plecach "krzyżem", z rozrzuconymi na boki rękami - nie żyją. Jeśli leżeli inaczej - to na pewno żyli, a ja nigdy się tak nie kładłam, żeby przypadkiem nie umrzeć. Oczywiscie zaczerpnęłam tę wiedzę z filmów...

Myślałam, że osiedlowy sklep wielobranżowy to tak naprawdę sklep "wieloobrazowy" - z obrazami, tylko się pomylili w pisowni.

Jak byłam mała, to myślałam, że tak jak są kalendarze z imieninami, to są też takie z urodzinami, ponieważ urodziny są przecież ważniejsze...

Jak byłam mała, to myślałam, że jeśli zdarzyło się coś dziwnego, to jest to sprawka tajemniczych ONYCH.

Jak byłam mała, to myślałam, że skoro 1 zł to 100 groszy a na przykład jeden dolar to 4,50 zł to uznałam, że żeby mieć jednego dolara ludzie muszą mieć 450 centów.

Jak byłam mała, to zamiast "mizeria" mówiłam "kamizelia".

...myślałam, że "igrek" to "i"...

Jak byłam mała i słuchałam piosenki Ewy Bem "Jesteś lekiem...", to myślałam, że śpiewają "Jesteś mlekiem na całe zło".

W dzieciństwie wyczytałam w jakiejś książce, że rodziny królewskie i ich potomkowie mają błękitną krew. Potraktowałam to dosłownie i patrząc na błękitne linie na nadgarstku, cieszyłam się, że jestem potomkiem jakiegoś króla. Nie przyszło mi do głowy, że widziałam żyły, a nie ich zawartość. Dopiero tata mnie uświadomił.

Jak byłam mała, to rodzice mówili mi, że jeśli będę połykać pestki, to będę miała wyrostek. Myślałam, że wtedy wyrośnie mi przez nos roślinka i kiedy będzie juz duża, to wytną mi ten wyrostek przez nos.