Jak byłam mała, to myslałam, że ludzie z telewizora mnie widzą i bałam sie przy nim ubierać.

Ja myślałem kiedyś, że są tacy ludzie, co są starzy i maleją z wiekiem, aż potem stają sie dziećmi.

Jak byłem mały (bardzo mały), to byłem przekonany że smolinosy (takie lilie pomarańczowe jakby ktoś nie wiedział) z ogródka mojej babci chcą mnie zjeść. W ogóle miały takie upiorne cętki i się te płatki tak odchylały w tył i tak strasznie sterczały te pręciki. Brrr.

Jak byłem mały, to myślałem, że ta wypukłość na szyi u niektórych dorosłych (jabłko adama) to kawałek ziemniaka, który utkwił w gardle.

Mieszkałam na ulicy Diamentowej i moim głównym zajęciem do 6 roku życia było kopanie dołków, bo byłam święcie przekonana, że Diamentowa to od diamentów, tylko po prostu nikt na to nie wpadł, tylko ja. Więc tak, kopałam, kopałam, kopałam i za każdym razem, kiedy znalazłam jakiś ładny kamyk, biegłam do mamy z zapytaniem czy to diament. Po sześciu latach kopania, gdy nic nie znalałam, doszłam do wniosku, że to jednak ściema.

Na naszym podwórku panowało przekonanie, że jak ktoś robi specjalnie zeza i klepnie się go wtedy w kark, to tak mu zostanie.

Podczas oglądania piłki nożej zastanawiałem się co to jest "spalony". Tzn. nie wiedziałem jak się na pozycję spalonego wchodzi, ale myślałem, że wtedy sędzia liniowy podchodzi do gracza i podpala go miotaczem ognia ukrytym w tej chorągiewce. Przestraszyłem się niemiłosiernie, gdy podczas grania w nogę na podwróku kolega krzyknął 'Spalony!", gdy dostałem piłkę.

Jak byłem mały, podczas kąpieli na ściankach wanny pozostał osad. Mama chciała mnie uświadomić jaki ze mnie brudasek i wskazując palcem powiedziała: "spójrz, osad". Zacząłem się rzucać szlochać i chlapać wodą gdzie popadnie, będąc przekonany, że OSA D to coś na kształt muchy tse tse (OSA - D, MUCHA -CC), tylko że jeszcze groźniejsza i jadowitsza odmiana.

A ja jak byłem mały, to myślalem, że każda górka i pagórek kryje w sobie kule ziemskie i dlatego są takie zaokrąglone... Ale to miałem z 5 lat wtedy chyba.

Gyd byłam mała i chodziłam z rodzicami do kościoła, w momencie gdy robi się znak krzyża na czole, ustach i sercu, myślałam, że ludzie się po prostu drapią, bo ich swędzi.