Jak byłam mała, to dziadek pokazał mi raz portret Napoleona w książce i powiedział, że to Napoleon Bonaparte. Ja się długi czas zastanawiałam, co musiało być "naparte", żeby to był Napoleon... (Napoleon, bo naparte)

Gdy byłam mała, bałam sie spać wystawiając spod kołdry cokolwiek oprócz twarzy. Byłam pewna, że nocą czarownica zjada dzieciom, które to zrobiły, palce.

Jak byłam mała, codziennie rano, gdy nie chciałam wstawać, mama mówiła do mnie "Poleż sobie jeszcze te 5 minut żeby wciągnąć żółtko (jak kurczaczki)". Leżałam wtedy przez 5 minut prosto, nie ruszając się, bo byłam przekonana, że tak właśnie robią kurczaki.

Jak byłam mała, to myślałam, że z prawej piersi leci mleko, a z lewej herbata.

Jak byłam mała, to robiłam ze śniegu kulki i myślałam, że mają duszę i było mi bardzo smutno kiedy się roztapiały. Czasami, nie mogąc wnieść jej do domu, zostawiałam taką pod drzwiami, ale zawsze ze smutkiem odkrywałam, że już "umarły" (roztopiły się).

Jak byłem mały, to myślałem, że głównym bohaterem meczu jest sędzia.

...w modlitwie zamiast "i błogosławiona między niewiastami" modliłam się "i błogosławiona między zawiasami".

Myślałam, że gdy słucham piosenki w radiu lub z kasety, to gdzieś tam w studiu siedzi wykonawca i śpiewa tą piosenkę specjalnie dla mnie na żywo. Dziwiłam się, że potrafią jeden utwór zaśpiewać dokładnie tak samo za każdym razem, nieważne ile razy go słuchałam, ale uważałam to za część talentu wykonawcy.

W refrenie piosenki ze "Złotopolskich" słyszałam "Bo ja dzisiaj znajdę perukę ci (...) twoim nowym nosem, twoim nowym nosem być" - zastanawiałam się co to ma wspólnego z serialem.

Razem z siostrą myślałyśmy, że tekst Maryli Rodowicz brzmi:

"Trzęsie, trzęsie mi się trzęsie, trzęsie się zadek na rzęsie."

Zamiast "łza". Siostra nadal tak myśli...