Jak byłam mała, to myślałam, że Czarnobyl to taki potwór jak yeti, tylko nie biały, a czarny. Moje lalki zawsze strasznie się go bały.

Jak byłem mały... to myślałem, że ludzie są głupi... Po co oni się przemieszczają z miejsca na miejsce. Przecież ci, którzy jadą z Warszawy gdzieś indziej mogą zostać w Warszawie i robić to, co będą robić ci, ktorzy do Warszawy jadą. I odwrotnie. Dziś dochodzę do wniosku, że jak byłem mały, to wcale nie myślałem głupio. Tylko trochę utopijnie.

Bardzo lubiłam Depeche Mode i myślałam, że jak mam ubranie z dżetami i buty ze srebrnymi blaszkami, to wyglądam dokładnie jak z Depeche Mode.

Jak byłam mała, to myślałam, że z kartofli wyrastają szczury, bo jak rodzice wysyłali mnie do piwnicy po kartofle i wkładałam rękę po nie do worka, to takie twarde ogonki czułam i się okropnie bałam, a to po prostu kartofle korzonki wypuszczały.

Jak byłam mała, to myślałam, że kura się pisze przez "ó" bo wymienia się na kogut.

Jak byłem mały, myślałem, że dorośli są mądrzy.

Jak byłam mała, to nie lubiłam buraczków. I jak nie chciałam ich jeść, rodzice mówili, że dziadek Rysio umarł, bo nie jadł buraczków. Nie pomogło, nadal jem je z rozsądku.

Jak byłam mała, to zawsze pod koniec mszy mówiłam "Idźcie ofiary do domu". Dopiero mama kiedyś mnie usłyszała i wytłumaczyła, że chodziło o "idzcie, ofiara spełniona". Ale i tak wolę wersję z ofiarami.

Kiedy byłam mała, myślałam, że w trakcie modlitwy "Baranku Boży" podczas mszy św. wierni zwracają się do cukrowego (a biorąc pod uwagę datę mojego urodzenia, nawet plastikowego) wielkanocnego baranka zamiast Jezusa, i zawsze podczas wypowiadania tych słów wyobrażałam sobie właśnie te zwierzę.

Jak byłem mały, to nie wiedziałem co to znaczy "zgwałcić" i "prostytutka". I jak na uroczystym obiedzie z udziałem gości Babcia poprosiła, abym opowiedział jakiś wierszyk z przedszkola, to powiedziałem to, co cały czas śpiewali koledzy z przedszkola:

"Czy normalna mała rybka może zgwałcić wielorybka

czy normalny facet z bródką może zostać prostytuką..".

Zapadłą ciszę przerwał widelec wylatujący z brzękiem z rąk ojca na talerz.