Sądziłam, że ptasie mleczko robi się z mleka pozyskanego przy dojeniu ptaków. Wyobrażałam to sobie jako bardzo precyzyjną i mozolną pracę. Przez długie lata odmawiałam jedzenia ptasiego mleczka mówiąc, że mi nie smakuje, a w rzeczywistości nie jadłam, bo dojenie ptaków mnie obrzydzało.

Gdy byłem mały i oglądałem "Domowe Przedszkole", to myślałem że tekst w piosence przewodniej brzmi w pewnym momencie: "... dokąd tu ptanocą jeż ..." i zawsze zastanawiałem się, co to jest ta "ptanoc"? Ubzdurało mi się, że "ptanoc", to jakaś mroczna noc z mnóstwem strasznych ptaków, które atakują tego jeża. Potem o tym zapomniałem i dopiero jako dorosły zobaczyłem na YouTube'ie jak bardzo się myliłem.

Długo byłem przekonany, że Aleje Jerozolimskie są w Jerozolimie

Myślałem, że Michael Jackson i Michael Jordan to ta sama osoba, a gołąbki są z gołębi.

Jak byłam mała, to myślałam, że jak połknę pestkę od czereśni, to mi ta pestka w brzuchu zakiełkuje i uszami wyrosną gałęzie drzewa czereśni.

Jak byłem mały to myślałem, że podpaski wkłada się pod pachy i się człowiek mniej poci.

Jak byłem mały, to myślałem, że pies to pan, a kot to pani tego samego gatunku.

W czasach kiedy Coca Cola była luksusem i kiedy jako dzieci dostawaliśmy ją bardzo rzadko, ja najbardziej ubolewałem, że nigdy nie zaznałem najlepszego smaku Coli, bo na puszce zawsze był napis "Best before end" i data w odległej przyszłości, a ja nigdy nawet się nie zbliżyłem do tej daty, kiedy Cola jest best.

Jak byłam mała, to myślałam, że jak dużo ptaków siedzi na kablach między słupami, to jest to ich odpowiednik kina albo teatru i oglądają coś ciekawego. Czasem to coś ciekawego to byliśmy, czyli ludzie, a czasem przejeżdżające samochody, jeśli ptaki siedziały np. na drutach wzdłuż drogi. Trochę mi ich było żal, bo nie uważałam tego za jakąś rewelacyjną rozrywkę. Kino było ciekawsze, niż jakieś przejeżdżające samochody.

Jak wsiedliśmy kiedyś z mamą do taksówki i kierowca się spytał dokąd chcemy jechać, to odpaliłem szczerze i zgodnie z prawdą "Do Nowego Jorku!". Do taksówki wsiedliśmy w Warszawie i nie rozumiałem dlaczego kierowca i mama się ze mnie śmieją. Miałem im to za złe.