Ja się zawsze zastanawiałam dlaczego nam burczy w brzuchu i dlaczego jemy w całości i potem znika. Doszłam do wniosku, że w brzuchu siedzi stado krasnoludków i z młotkami w dłoniach rozdrabniają jedzenie. Co się dalej działo już się nie zastanawiałam.

Jak byłem mały, to zastanawiałem się co decyduje o tym, że mężczyzna przestaje uprawiać seks. Wówczas pojęcie orgazmu było mi nieznane, więc myślałem, że uprawia seks do momentu aż mu się znudzi albo się zmęczy.

Kiedy byłem mały, ktoś mi powiedział, że zła czarownica łapie małe dziewczynki, wycina im pochwy i robi z nich kopytka. Normalnie przez parę lat nie tknąłem kopytek!

Kiedy byłam mała, myślałam, że jak się uprawia seks, to robi się to przez całą noc. Od zmierzchu do świtu. W filmach zawsze mówili: "chcę spędzic z Tobą noc..." I zawsze potem był ranek. Zawsze mnie zastanawiało jak to możliwe, bo mi zawsze w nocy się chciało siku. Przecież to strasznie głupio tak nagle wyjśc. Co powiem: "przepraszam, muszę sie załatwic"? Długo w to wierzylam.

Kiedyś myślałem, że Austria to to samo co Australia.

Dodam, że geografia bardzo mnie pasjonuje...

Kiedyś myślałem, że ludzie pochylają głowy w kościele, by szukać pieniędzy na podłodze.

Kiedy byłam mała przy słowach "Ewangelia według świętego..." robiłam znaki krzyża na czole, nosie i brzuchu...

Kiedyś skaleczyłem się, a zaraz później jadłem ciastka, strasznie krusząc. Później zawsze kiedy coś mnie bolało i ktoś o to zapytał, mówiłem, że okruszki ciastka dostały mi się do krwi, pływają tam, a jak gdzieś się zablokują, to wtedy boli.

Ledwo odrósłszy od ziemi zostałam przez tatę pierwszy raz zabrana do kościoła. Tata trzymał mnie na rękach i kiedy przyszło do zbierania na tacę, zmierzywszy księdza podejrzliwym spojrzeniem, zaczerpnęłam całą garścią banknoty i monety z koszyczka. Żałujcie, że nie widzieliście tej paniki w oczach księdza...

Myślałem, że przeżegnanie sie, tak jak do modlitwy, zaczyna rozmowę z bogiem, a przeżegnanie się kolejny raz kończy tą rozmowę. Kiedyś mama kazała mi się przeżegnać przed wejściem do podstawówki, później bałem się, że Bóg mnie cały czas słyszy, dopóki znowu się nie przeżegnam. Bałem się rozmawiać wtedy z kolegami.