Jak byłem mały, to myślałem, że jak będę sikał na stojąco, to zakradnie się za mnie wilk i mnie ugryzie. Przez to zawsze staralem sie sikac na siedząco.

Zawsze zastanawiałem się dlaczego w kościele ksiądz mówi: "Wysłuchaj na spanie".

Jak byłem mały, to nienawidziłem Gargamela. W dodatku kiedy atakował domy smerfów, to wyłączałem telewizor.

Jak byłam mała, to w kościele słysząc fragment pieśni "mój Boże, wspomóż łaską..." słyszałam zawsze "mój Boże, wspomóż pastą..." - i wyobrażałam sobie jak Pan Bóg wyciska z nieba pastę do zębów z tubki i ona spływa z góry. Tylko nie wiedziałam po co.

A propos religii, to przez długi czas śpiewałem "spała na wysokości" zamiast "chwała na wysokości" i nie żeby mi to jakoś bardzo przeskadzało. Jak spała, to spała i tyle.

Jak byłam mała, rodzice nieraz mówili coś o trawieniu albo mieleniu, więc ja myślałam, że mamy w brzuchu taki młynek, który mieli nam jedzenie.

Mając 6 lat zadałem ojcu pytanie: "Tato, czy kobiety to też ludzie?"

Myślałam, że nasz świat znajduje się na globusie jakiegoś olbrzyma, który z kolei też mieszka na globusie jeszcze większego olbrzyma. Oczywiście na naszych globusach też wyobrażałam sobie maleńkich ludzi, którzy mieli globusy...

Jak byłem mały, to myślałem, że gdy czekaliśmy w kolejkach na granicy, to czekaliśmy aż inna planeta pod nas podjedzie i wtedy będziemy mogli na nią przejechać. Myślałem, że każdy kraj to osobna planeta.

Jak byłem mały, to myślałem, że Warszawa jest stolicą Szczecina.