Kiedyś mama naopowiadała mi, że w kanałach są szczury i mogą wyjść przez kibelek. Strasznie się przestraszyłam. Za każdym razem, gdy miałam potrzebę, muszlę wyścielałam papierem i co chwilę zaglądałam, czy żaden szczur nie przyszedł. Z dłuższą potrzebą było gorzej i stosowałam metodę "na Małysza". W czasie jednej z takich akcji coś zabulgotało w spłuczce i spanikowana wybiegłam z łazienki. Później mama musiała mi mówić, że żartowała.

Jak byłam mała, to twierdziłam, że jak będę duża, to się ożenię ze swoim dziadkiem.

Jak byłam mała, to myślałam, że po pierwszej komunii świętej człowiek jest już dorosły, bo dostaje rower.

Jak byłam mała, to myślałam, że "Renault" i "Reno" to dwie różne marki samochodów...

Jak byłam mała, to myślałam, że jak usiądę na muszli klozetowej, to mi pająk zacznie chodzić po tyłku (koleżanka mówiła, że wyrzuciła pająka do toalety, chcąc się pochwalić, że się ich nie boi).

Jak bylam mała, to Mikołaj późnym wieczorem zostawiał dla mnie i brata prezenty w korytarzu. Pewnego dnia mój brat dostał super wypasione autko z bajerami, a ja dostałam majtki. Wtedy stwierdziłam, że Mikołaj mnie nie kocha.

Jak byłam mała i bawiłam się z moim bratem w piaskownicy, to kopaliśmy zawsze głęboką dziurę, bo wierzyliśmy, że wreszcie dokopiemy się do panów górników. Kocham mojego brata...

Jak byłam malutka i nie umiałam wymawiać "R", tata usilnie próbował mnie tego nauczyć... I udało się... Nauczyłam się i to chyba za dobrze. Lalka stała się rarką, a latarka ratarką itd. Wreszcie tego "R" było za dużo.

Jak byłam mała, mówili na mnie Kika. Obejrzałam kiedyś bajkę, gdzie właśnie występowała Kika, która odgrywała "czarny charakter". Potem myślałam, że cały świat mnie nienawidzi, bo wszyscy tak na mnie mówią, a przecież Kika jest taka straszna.

Jak byłam mała, to myślałam, że olbrzym zamknął nas w pudełku i zrobił dziurki, żebyśmy mieli czym oddychać - i te dziurki to gwiazdy.