Jak byłam mała i jechałam samochodem, to myślałam, że to świat się kręci, a ja siedzę w miejscu...

Jak byłam mała, to mówiłam, że jedziemy do Nikoladna po Dziamgungery <McDonalda po hamburgery>

Kiedy byłam mała, nie wiedzieć czemu ubzdurałam sobie, że Matka Teresa z Kalkuty to żona Ojca Świętego.

Albo że mój ksiądz proboszcz jest papieżem (może kiedyś byli minimalnie podobni, ale to i tak w dalszym ciągu naciągane), a transmisje z papieżem nie są z Watykanu, tylko z mojej parafii (na dziedzińcu jest takie okno, które kiedyś wydawało mi się właśnie tym znanym z telewizji).

A w miejscu załamania się płyt w przedsionku kościoła (pod spodem było coś w rodzaju piwnicy, taka "klapa") umiejscowiłam piekło. Myślałam ,że wielka łapa stamtąd nagle wyskoczy i zgarnie mnie do piekła.

Jak byłam mała, myślałam, że maskotki też mają swoje potrzeby fizjologiczne. Efektem było wrzucenie Kubusia Puchatka do sedesu.

Jak byłem mały, myślałem, że mecze piłki nożnej wygrywają piłkarze, a nie sędziowie.

Kiedy byłem mały, byłem święcie przekonany o tym, że jestem nieśmiertelny.

Kiedyś, gdy leciała jakaś piosenka w radiu, to myślałam, że ci wszyscy piosenkarze, którzy śpiewają jakąś piosenkę są w tej chwili w głośniku. I tak sobie siedzą i śpiewają...

Kiedy pierwszy "świadomy" raz zobaczyłam śnieg (jakieś 2 latka) krzyknęłam podobno z zachwytem: "Ile ciukru!!"

Jak byłem mały, bardzo chciałem iść do szkoły, bo myślałem, że będę tam za naukę dostawał pieniądze. Może to dlatego, że mam dwoje rodziców nauczycieli i oni po to właśnie idą do szkoły - aby zarobić.

Myślałem, że wszystko w filmach dzieje się naprawdę - tzn. że aktorzy naprawdę giną, że do siebie strzelają prawdziwymi nabojami, że wysadzają się w powietrze, etc...