Jak byłam mała, moja mama udawała czasem głos kaczora Donalda. Byłam święcie przekonana, że ten kaczor to naprawdę mieszka w jej gardle, ma tam łóżko, duży budzik, a krtań służy mu jako wieszak na ciuchy...

Był kiedyś taki program "Domowe przedszkole". W piosence na początku programu leciał taki tekst: "...tupta nocą jeż...". Jak byłem mały, myślałem, że to wszyscy śpiewają tak: "...tu ptanocą jeż...". Zawsze zastanawiałem się co to takiego ta "ptanoc".

Kiedy byłam mała, myślałam, że żeby usmażyć jajecznicę najpierw trzeba ugotować jajka...

Jak byłam mała, rodzice zabierali mnie na łąkę w lecie. Zabierali też radio. Ono grało, a ja się dziwiłam, że mają taki długaśny przedłużacz. Nigdy nie potrafiłam go znaleźć w domu.

Jak byłam mała, zastanawiałam sie jak to jest możliwe, że jeden aktor gra w dwóch filmach naraz puszczanych w telewizji i doszłam do wniosku, że mają dwa plany zdjęciowe, a aktor przebiera się w czasie reklam i szybko biega z jednego planu na drugi, tylko... jak filmy leciały w tym samym czasie to miałam już kłopot.

Jak byłem mały, to myślałem, że kiedy pada deszcz, to Bóg sika. A kiedy chmury były poukładane w takie delikatne, podłużne i lekko pozacierane paski, to myślałem, że właśnie pozamiatał sobie.

Gdy miałam jakieś 3 lata moje liczenie do 10 wyglądało tak:

"deden, osiem, pięć i dziesięć" gdzie 'deden' znaczy 'jeden'.

...uwielbiałam jeździć samochodem w nocy - wtedy, było świetnie widać wszystkie lampki na desce rozdzielczej - były takie kolorowe: żółte, zielone, a czasem czerwone i kojarzyły mi się z niedostępnymi miśkami HARIBO. To był duży fiat - dziś samochody mają lampki jednokolorowe i...

nudne.

Jak byłam mała, to myślałam, że Morze Bałtyckie jest tylko polskie, co sugerowała mi czysto polska nazwa, że inne kraje nie mogą z niego korzystać i że wszyscy nam go zazdroszczą.

A najbardziej egocentryczną teorią była ta, że jest wyjątkowe, bo jako jedyne na świecie

jest słone...

Gdy byłam mała, myślałam, że WIDZIMIŚ, to taki dziwny pluszowy miś, który jest zmyślony i niedostępny ludzkim okiem - takie rozumowanie wynikało z faktu, że mama komentując moje nieskończone zachcianki, mówiła, że znowu mam jakieś "widzi mi się".