W latach siedemdziesiątych były pralki z dość dużymi prostokątnymi światełkami. Jedno było czerwone, a drugie zielone, które sygnalizowały pracę urządzenia. Długo myślałam, że tam mieszkają krasnoludki, a światełka to okna i mają tam takie kolorowe abażury. Wpatrywałam się w te światełka i wyobrażałam sobie jak oni mogą mieć w domu. Zawsze czekałam, że może któryś wyjrzy przez to okienko.

Jak byłam mała, to myślałam, że gdy przechodząc przez jezdnie światło nagle zmieni się na czerwone, samochody mogą ruszyć i mnie przejechać.

Myślałem, że okupacja to zajęcie jakiegoś państwa dla okupu. Nie rozumiałem więc, dlaczego walczyliśmy z Niemcami, zamiast po prostu im zapłacić.

Jak byłam mała liczyłam - 1 2 3 4 5 6 7 8 9 11 12 13. Zawsze zjadałam 10, bo przecież na początku też nie ma zera.

Jak byłam mała, to myślałam że jak ktoś choruje na raka, to ma w sobie raka (skorupiaka), który przemieszcza się wewnątrz ciała i zjada od środka.

Jak byłam mała, myślałam, że Statua Wolności trzyma w ręce wielkiego loda włoskiego.

Jak byłam mała, to myślałam, że Power Rangers, Xena (wojownicza księżniczka), Robin Hood i inne postaci ratujące świat naprawdę istnieją i mają nadprzyrodzone moce i z jednej strony czekałam, aż któregoś z nich spotkam, a z drugiej - byłam nieszczęśliwa, że ja takowych mocy nie posiadam.

Myślałam, że Mel Gibson to kobieta, a Mel to skrót od Melanie albo coś.

Jak byłam mała, to myślałam, że najsłynniejszym aktorem jest "I. INNI". Choć jest tak tajemniczy, że nikt nie zna jego imienia (tylko pierwszą literę), to występował (i wciąż występuje!) w każdym filmie!

"W filmie wystąpili: ... ten, ten i ten I INNI".

Myślałam, że leśniczy to osoba, która lubi naleśniki i uważałam się za leśniczego.