Jak byłem mały, to myślałem, że jeśli zbierze się wszystkie obrazki z gum do żucia (były kiedyś takie najtańsze mozliwe, o sztucznym smaku i z obrazkami, które nawet nie były naklejkami), to przyjeżdża wielopiętrowy samochód ciężarowy pełen zabawek i mogę z niego wziąć co tylko uniosę. Wierzenie opierało się na wiedzy koleżanki, której kolega zebrał wszystkie naklejki i wyniósł kupę zabawek...

Kiedy byłam mała, często spędzałam z kuzynkami czas u babci. Przynjamniej raz w ciągu takiego pobytu u babci, z młodszą kuzynką cały dzień rysowałyśmy szkieletora z papieru. Wycinałyśmy korpus, czaszeczkę, kosteczki i łączyłyśmy wszytsko nitkami, żeby szkieletor był ruchomy i ssssstraszny. Nastepnie nocą, kiedy starsza kuzynka z babcią poszły spać, otwierałyśmy okno i z ósmego piętra puszczałyśmy na wietrze szkieletora uwieszonego na nitce... Wszytsko po to, żeby wystraszyć sąsiada mieszkającego pod nami. Zabawa była gigantyczna, sąsiad pewnie nigdy się nie przestraszył, a swoją drogą, czy kości narysowane przez dzieci mogą być straszne??

Kiedy byłam mała, to myślałam, że pod moim łóżkiem mieszka potwór i bojąc się w nocy pójścia do toalety, biegłam szybko do włącznika światła w pokoju i go zapalałam, a potem leciałam do kolejnego pomieszczenia i robiłam to samo. Zapalałam wszystkie światła dotąd, aż doszłam do toalety. A w drodze powrotnej po kolei je gasiłam i szybciutko kładłam się do łóżka.

Jak byłam mała, to myślałam, że diabeł jeździ cygańskimi wozami.

Kiedy byłem mały, uwielbiałem oglądać reklam i raz leciała reklama Jacobs. Tekst reklamy brzmiał mniej więcej tak:

- Czy czujesz ten zapach ?

A ja pociągnąłem nosem i z tekstem do TV:

- Nie, nic nie czuję.

Kiedyś myślałem, że tajemniczy błysk, który w rzeczywistości był odbiciem słońca w oknie otwieranym i zamykanym w bloku naprzeciwko, to jakieś niewyjaśnione i bardzo rzadkie zjawisko kosmiczne i byłem dumny, że ja je widziałem.

Kiedy byłam mała i chodziłam do przedszkola, nienawidziłam swojego imienia. Wszystkie fajne i ładne koleżanki miały na imię Ania, też tak chciałam.

Kiedy byłam mała, myślałam, że w kalendarzu są urodziny wszystkich ludzi na świecie, bo imiona się nie powtarzają.

Jak byłam mała, to bardzo bałam się Buki z muminków. Ona była przerażająca... a teraz straszę nią młodszą siostrę.

... jak dorosnę będę miał mutację włosów (zamiast głosu). Bardzo się jednak chyba też nie pomyliłem, bo... wyszły.