Jak byłem mały, to myślałem, że Alf z serialu istnieje naprawdę i miałem nadzieję, że rozbije się kiedyś na moim podwórku. Kiedyś nawet takie życzenie miałem na urodziny.

Jak byłam mała, to w tv leciało dużo westernów i myślałam, że tam naprawdę giną ludzie, a że zazwyczaj ginęli ci źli, to wymyśliłam, ze to są skazańcy odbywający w ten sposób karę śmierci. Nawet mi się to podobało, bo ciekawiej przecież umierać tak, niż na szubienicy w więzieniu. Nie wiem kiedy przestałam w to wierzyć, może wtedy, gdy zauważyłam, że są tacy, co już kiedyś umarli.

Ja byłem mały, to myślałem, że "w rolach głównych" znaczy mniej więcej to co teraz nazywam "filmem" ;) i gdy byłem mały wołałem "Mamo!!! w rolach głównych.... w rolach głównych.... mamoooo"

Jak byłam mała, to myślałam, że jak wyłączam telewizor, to w tym czasie nic nie leci.

Jak byłam mała, myślałam, że Sklep Monopolowy to taki, w którym sprzedają gry Monopol.

Jak byłem mały, to myślałem, że myslę...

Jak byłem mały, to myślałem, że kiszona kapusta nazywa się PUTATA. Przez kilka dni męczyłem rodziców o tą PUTATĘ, a oni zachodzili w głowę co to może być. W końcu odkryli tą tajemnicę, gdy przechodziliśmy obok dużej beczki, gdzie mój przysmak był przechowywany.

Jak byłam mała, bałam się diabła, który miał wyskoczyć zza łóżka. Ale nigdy nie wyskoczył.

Jak byłem mały, to myślałem, że żyjemy w brzuchu Olbrzyma, a w naszych brzuchach też żyją ludzie... a dlaczego? Bo tak mi mówiła starsza siostra.

Kiedy byłem mały, byłem święcie przekonany, że kobiety robią kupę na stojąco. No bo jakże to, mężczyźni sikają na stojąco a kobiety na siedząco, więc z kupą musi być odwrotnie, inaczej byłoby niesprawiedliwie.