Ponieważ moja mama uczyła czegoś, co się nazywa "przystosowanie do życia w rodzinie" to wiedziałam, że rodzice COŚ robią, aby było dziecko - jednak sądziłam, że mamusia coś połyka.

Dużo później dowiedziałam się, że to niezupełnie tak idzie...

Skracałam imiona zawsze zostawiając 3 litery i ostatnią, ponieważ moje tak się skraca. Wychodziły więc takie hybrydy jak Kata, Mara, Ofea itp.

Gdy byłem mały, w moim domu wisiał zawsze kalendarz z informacją, że 23 kwietnia imieniny obchodzą Wojciech (to moje), Jerzy, Urban. Zawsze się zastanawiałem co trzeba zrobić, żeby w kalendarzu było twoje pełne imię i nazwisko. Bo Jerzy Urban tak miał!!!

Kiedy byłem bardzo mały i nie kręciły mnie jeszcze filmy, myślałem, że jak jakiś dorosły weźmie mnie na ręce, to również stanę się na chwilę dorosły i od razu zrozumiem o co w nich chodzi.

Zawsze gdy podczas reklam pojawiał się napis "Ogłoszenie płatne", zamykałam oczy i zatykałam uszy, bo bałam się, że jeśli je obejrzę, jutro przyślą mi za to rachunek.

Ja byłam przekonana, że Gierek to funkcja, a nie nazwisko i zastanawiałam się kto będzie następnym Gierkiem.

Dawniej myślałem, że ludzie/aktorzy, którzy wystepują w telewizji, nie istnieją i nie da się ich zobaczyć w realnym życiu. Bardzo się zdziwiłem widząc Bohdana Smolenia, który chodzi po scenie i w dodatku mówi... To było coś.

Jak byłam mała (a nawet nie taka mała), to myślałam, że sarna i jeleń to jeden gatunek. Zawsze się dziwiłam, że w bajkach na "sarnę" wołali łania... Dopiero uświadomiła mnie pani, w szkole chyba w 2 klasie, że nie sarna ale łania to "żona" jelenia...

Jak byłem mały, to byłem święcie przekonany że "chlebek razowy" to taki chlebek... który się je na raz!

Święty Mikołaj robi się taki malusi i wchodzi przez dziurkę od klucza, no bo skąd miałby tak dużo kluczy? Pogubiłby się!