Kiedyś się zastanawiałam jak sobie chłopcy radzą kiedy im "TAM" gips zakładają.

Wychowywałem się w katolickiej rodzinie, więc od dziecka wciskano mi na siłę pacierz, choć wcale nie miałem pojęcia po co i o co w nim chodzi - klepałem więc jak wierszyk na język polski i bardzo długo nie miałem pojęcia co to są "jakoimy" i co mają wspólnego z naszymi winami...

Kiedy byłam mała, to moją ulubioną piosenką była piosenka "There's no limits". Ja jednak skutecznie przekręcałam tytuł na "Les moł li li".

W dzieciństwie zawsze mówiłam "wchała" a nie "chwała" lub "wchast" a nie "chwast".

Cały czas do tego podsycali mnie moi bracia.

Jak byłam mała myślałam, że Bond to zawsze Sean Connery. Kiedyś jak pokazali w TV część, w której Bonda grał inny aktor, przez jakąś godzinę z nosem przy ekranie wyczekiwałam na pojawienie się ukochanego Seana. W końcu jak usłyszałam, że do jakiegoś "obcego" faceta zwracają się Bond, z płaczem zażądałam od ojca wyjaśnień.

Gdy byłem mały, to myślałem, że dzieci robi się skacząc po łóżku.

W dzieciństwie panicznie bałem się wilka kosmatego. "Zwykły" wilk nie robił na mnie żadnego wrażenia, natomiast kosmaty wyzwalał bezkresne pokłady strachu. Moja przypadłość była skutecznie wykorzystywana przez rodziców.

Jak byłam mała i nie chciałam wyjść z wanny, to rodzice mnie strszyli, że jak nie wyjdę, to się rozpuszczę i faktycznie, jak siedziałm długo, to zaczęła mi się marszczyć i jaśnieć skóra. Strrraszne...

Jak byłam mała, pamiętam, że poszłam z babcią do kościoła. Mszę prowadził znajomy ksiądz. Miałam wtedy ze 4 lata i kiedy podnosił monstrancję, ja zaczęłam na cały głos śpiewać "sto lat, sto lat". Ksiądz musiał na chwilę przerwać, bo wewnątrz zanosił się od śmiechu.

...prezerwatywy są żeby nie nasikać do kobiety.